Frelsi

Frelsi felst í? Álitamál, (andstaða) fangi! einnig álitamál! Svo hvert er álit þitt?

Við fórum eftir því sem þar á undan var og við verðum söm og í gær, nema við breytum einhverju í dag til að hafa áhrif á framtíðina! 

Uppfinningar eru t.d afleiðing viðhorfa, lausn og/eða einföldun á aðstæðum sem þegar eru þekktar. Uppgötvun á nýungum eru viðbótarafleiðing þess sem fyrir er.


Lífstíll

Við lifum öll vissum „lífstíl“, við tilheyrum flokki fólks, stigskipt eftir menntun/atvinnu o.s.f. Við eltum ólíka klæðaburði, manngerðir, lifnaðarhætti, mataræði o.s.f. Við teljum okkur vera eitt eða annað því við finnum öryggi og/eða óöryggi okkar þar! Við leitumst eftir því sem við þekkjum eða teljum okkur geta treyst.

Við teljum okkur oft geta treyst einhverju en svo verður raunin önnur, við leitumst svo réttlætingar með ólíkum leiðum með aðstoð ólíkra aðila.

Raunar er allt álitamál sem við erum flækt inn í, við berjumst um eftir bestu getu en af gæfu hafa sumir fengið nægjanlega takmarkað vit til þess að geta notið sín í þeim raunveruleika sem við búum við.

Allt frá æsku árum mínum hef ég fengið að lifa við þá aðstæður sem vart teljast bjóðandi hvað þá ákjósanlegar. Gera slíkar aðstæður fólk eins og mig, einfaldan aðila sem byggi sannfæringu sína á aðstæður eftir þeim rökum sem þeir hafa fengið um tiltekið efni.

Sumar „ómeðvitaðra“ áherslna minna eru endurspeglun umhverfis míns, áherslur þeirra sem ég umgekkst. Ég er enn í dag mörgum árum eftir að ég byrjaði að móta þekkingu mína svo ég gæti mótað mér þann lífstíl sem ég teldi mér ákjósanlegastan að losa mig frá þeim áherslum sem miður eru mér. Ég hef leitað víða af stað þar sem ég gæti passað inn en einhvernvegin ekki fundið mig innra með því sem ég hef verið að skoða.

Ég hef alltaf litið á sjálfan mig sem einskonar listamann, hetju eða Alfa. Ég er barn sköpunarinnar líkt og þið öll hin, eini munurinn á mér og flestum öðrum er að ég hugsa skapandi, leiðandi og lifi í lausnum. Ekkert verk er mér of flókið til að geta tekist á við það á einn eða annan hátt, ég veit að ég get þurft að afla mér upplýsinga samhliða því sem ég er að vinna að.

Mér hefur aldrei geðjast af menntakerfinu, það kann vera sökum þess árangurs sem ég náði, streitu eða Guð má vita hvað. Satt að segja skiptir það engu máli því það hvað ég hef  lært skiptir ekki máli fyrir framtíð mína No sir no siry! Það sem ég læri í dag kann standa í gleymsku er ég þarf á því að halda, þó er undirbúningur alltaf góður. Svo hægt sé að undirbúa sig þá þarf maður að vita hvert maður er að fara, því þurfum við að bera traust á hugmyndir okkar!

Persónulega kem ég úr fremur brotnu umhverfi, ég lenti mikið í félagsskap með krökkum í sambærilegri stöðu, við vorum börn þrælanna! Fólk sem vann, lærði og allt sem þurfti svo þóknun þeirra í samfélaginu væri næg svo þeir “gætu náð endum saman“. Foreldrar sem vinna mikið, hafa ekki tíma fyrir börnin sín missa af mikilvægum tíma í lífi sínu því barnið er lifandi minning foreldra sinna! Börnin endurspegla sitt fyrra umherfi svo gefa þarf þeim það umherfi sem virkjar þau í stað þess að vanvirkja! Ef börn hlíða ekki þá er það sökum sinnubrests í uppeldisferlinu! Að læra af fyrirmynd okkar er okkur meðfætt, að vera sem umhverfi okkar segir okkur að vera, svo skulum við að okkur að vera!

Persónulega hef ég lifað því lífi að ég hef oft spurt sjálfan mig af hverju í fjandanum ég! Hvað hef ég gert til að verðskulda það að vera hér! Hver er fjandans tilgangurinn með þessu öllu! Hvar og/eða hvernig endar þetta svo allt?

Óöryggi er mér mjög kunnuglegt en góðum vönum er ég gæddur þó frasar og framkoma mín endurspegli svolítið það umhverfi sem ég kem úr! Ég er hreinskilinn, ég á erfitt með að segja ósatt en þegar ég geri það veit það enginn! Tunga mín er sem gjöf frá Guði! Sannfæringar máttur minn er mikill og þreytist fólk því fljótt að rökræða við mig. Ég hef ekki alltaf rétt fyrir mér! Því allt er ekki hægt að vita en margt er hægt að grípa úr lausu lofti! Til finnast leiðir til að lesa í umherfið, skilja persónurnar sem rætt er við, lesa í líkamsburð, útlit o.s.f.

Ef við þekkjum þær leiðir vel sem segja okkur allt! Allt sem vita þarf hverju sinni þá eru okkur allir vegir færir. Það er bara eitt sem getur staðið í veg fyrir þeim sem slíka náðargjöf hafa og það er hugrekki! Hugrekki er ekki óttaleysi heldur þor til að takast á við hræðsluna!

Við lifum mjög svo á hættulegum tímum ef svo má að orðum komast, hvað er okkur mögulegt að gera hvert öðru? Það veltur á því hvað ótti okkar getur dregið okkur langt!

Við getum lifað í tvær ólíkar áttir, af öryggi og stolti eða ótta og ranghugmyndum!

Öryggi og stolt felst í sjálfstrausti á framtaksemi persónulegra hugmynda! Ef við hugsum mikið um einkvað sem ekki getur orðið sökum takmarkaðrar trúar á hugmyndina sjálfa, alla örðugleika sem hugmyndin getur haft, hvaða hnökrar kunna standa í vegi og hvort hægt sé að bera traust á hana yfir höfuð kallast ranghugmyndir! 


Þetta er allt svo undarlegt!

Hvað er það sem drífur þetta mechanism?

Hver er ALLT!?!

Hvað er og af hverju er trú? Hvað þá trúarbrögð?

Það er svo margt sem bendir til þess að sýn okkar sé rétt! Fólk miðar líf sitt við aðstæður og er þjóðfélagið sá staður sem við lifum við í dag.

Satt að segja þá er það nær ógerlegt að lifa utan samfélagsins í dag! „Allt“ er skráð, farið yfir og endurskráð. Ef við þörfnumst hjálpar í samfélagi okkar þá situr alltaf sú spurning fyrir okkur AF HVERJU? Eftir ótal skipti þá förum við að spyrja okkur þess sama.

Þessi spurning er mjög víðtæk og byggist svar hennar alltaf á álitum! Af hverju er spurning sem getur eytt okkur og/eða þroskað okkur, fer allt eftir áliti! Álit okkar (okkar staðreynd) er svarið við af hverju.... ALLTAF!....

Allt er álitamál og komumst við ekki hjá því en hvert er það álit sem við höfum og við viljum hafa? Satt að segja þá veltur framtíð okkar á þeim vilja sem liggur fyrir til breytinga!

Það er ekkert sem fólk á eftir að gera án hvatningar til þess og er það af sorglegum sannleika um óöryggi sem býr innra með okkur! Þegar „af hverju?“ nær völdum og grefur okkur nær lifandi þá er það ekki „af hverju?“ sem raunverulega grefur okkur lifandi heldur er það „af hverju?“ óöryggi, „af hverju?“ mistök, „af hverju?“ höfnun o.s.f. í persónulegu samhengi!

Þessi staðreynd segir okkur að persónuleikinn er mótanlegur og því er flesta persónu galla hægt að laga með réttu umhverfi (fólk, búseta, náms-/atvinnu-umhverfi, áhugamál, veðurfar, árstímar o.s.f).

Umhverfið er það sem gefur okkur upplýsingar um sjálft sig! Við getum ekki hugsað útfyrir þann ramma sem heimurinn hefur þegar sýnt okkur með einhverjum hætti.

Persónulega stunda ég gamaldags sálfræði sem felst í „úreltum aðferðum „ sjálfsskoðun, lesa í umhverfið, sálgreiningu, persónulestur o.s.f. Einnig heillar yfirskilverksálfræði mig mikið, læknisfræði, uppeldisfræði, öldrun og dauði og allt þar á milli.

Þrá mín til að skilja það óskiljanlega er yfirdrifin, hugurinn sjálfur er mesta undur alls sem maðurinn veit um! Okkur hefur tekist að kryfja teikniborð veraldar til mergjar, tímamælt daga í augum eilífðar og ferðast með tækni okkar til stjarnanna. Við mælum okkur saman við Guði og mætti segja að við erum því ekki fjærri en við höfum áætlað okkur Guð dauðans en höfum raunar hæfileika lífs og sköpunar!

 

Ég fullyrði ekki að ég hafi alltaf rétt en ég er alltaf opinn fyrir því að svarið liggi nærri! Það er ekki hægt að vita allt en það er hægt að finna útúr öllu!

Helsta þráhyggja sem mannkynið er með er að finna vanda til að leysa! Við leitum fórnalamba því þannig finnum við einhvern sem þarfnast lausna og það er markaður fyrir það!

Þessi ímynd er fölsk og er að skaða ímynd okkar allra, einnig þeirra sem henni stjórna og er því nauðsynlegt að við vinnum á vandanum með því að vinna hann til baka í stað þess að þvinga hann burt!

Hræðsla stafar af ótta sökum álita, allt frá lofthræðslu til meindýra og frá framkomu til uppljóstrunar. Allt er álitamál og því stýranlegt, álit felst í upplifun sem veltur á nálgun!

Hvernig við nálgumst hlutina felst í trausti (öryggistilfinningu) á aðstæður! Rótgróni (festa sér í sess) felst einmitt í reglum þessa lögmáls! Þegar við lifum eftir vissum leiðum, felst vaninn í öryggi. Hver veit ekki um einhvern ef ekki sjálfan sig sem hefur unnið lengi á samastað og talið sér trú um breytingar sem aldrei komu? Vanafesta í öryggi, ekki beint skapandi og/eða óútreiknanlegur einstaklingur ha?

Það eru rúmlega 7.000.000.000 manns á jörðinni svo hvað með það þó einn deyi? Það hefur ekki áhrif á neinn nema þá sem honum eru næstir eða hvað? Fjölmiðlar lifa á því að deila vanda annarra með okkur svo það byggist upp einskonar samkennd sem veldur því að t.d fréttir verða einskonar sápuóperur! Fótbolti,, skildingaþrælar nútímans o.s.f.

Hvað er það sem við óttumst mest? Dauði? Sama hvenær hann kemur það verður! Þangað til skiptir það ekki máli!

Líði þér illa í lífinu, hættu þá að einbeita þér að vandanum, einbeitu þér af því góða og sjáðu lausnirnar því það er svo miklu auðveldara!


Að hugsa í ranghugmyndum er að kalla yfir sig martraðir!

Upp á síðkastið hef ég verið að upplifa mjög undarlega hluti,,,, hvað er að gerast með mig, eina stundina líður mér eins og ég sé að missa vitið, þá næstu sem ég sé allsgáður og vitið fullkomið, enn eina stundina líður mér sem heimurinn tali til mín en þá næstu tel ég þetta bara ranghugmyndir en oftast standast þær og ég fæ svar sem bendir á það sem ég taldi vera sé rétt.

Eina stundina líður mér sem ég sjái framtíð okkar en þá næstu sem ég geti skapað hana,,, ég veit ekki hvað er að gerast með huga minn en mér finnst sem hann sé að rifna.

Ég upplifi sem ég sjái hlutina frá víðara samhengi en flestir... það gerir mig svo örmagna, ég sé heiminn brotna niður í öreindir sem raða sér saman af svo mikilli snilld og nákvæmni að ég get ekki trúað á þetta bull sem flestir lifa við! Ég fatta ekki hvernig fólk sér það ekki, ég átta mig ekki á því hvernig þetta getur farið framhjá fólki.... Ég sé að misleiðnin er mikil en halló!!! Hver er hagur í því að ráða með valdi þegar hægt er að ráða með fullri samþykkt, samvinnu og ástæðu að stefnu sem skapar bjartari framtíð!

Það er ekkert mál að setja saman samfélag sem vinnur jafnt að sama markmiði, hag landsins sem við lifum í því!

Ég veit ekki hvað er að gerast með mig því ég sé svo sterkan tilgang en samt svo litla ástæðu...... Af hverju ætti ég að vilja hjálpa þeim sem vilja ekki hjálpa sér sjálfir?

Allt mitt líf hef ég reynt að skilja manninn en veistu eftir að ég lærði að skilja hvernig hann er þá er ég ekki lengur svo viss um að ég vilji þekkja hann!

Mér finnst það særandi að sjá hvernig við framleiðum sjálfan okkur í sjálfselsku á kostnað alls sem er! Peningar eru bara myndlíking og því gott að sjá viðhorf fólks í því samhenginu því þá sér maður hvað það er sem fólk raunverulega er!

Allir vilja lifa visst hátt eða við vissan lífstíl sem þrá þeirra gerir ómögulegt fyrir þá að eignast það sem þeir vilja! Sjáðu til að ef við ofmetnumst af lífstíl okkar fer allt að ganga okkur á afturfótunum því við leifum okkur ekki að uppfylla drauma okkar áður en við sköpum okkur nýja. Einnig er best að benda þér á það að hugsa í ranghugmyndum er að kalla yfir sig martraðir!


Draumóramaður

Eitt sinn var maður sem átti sér draum, draum um að draumar hans rættust. Árin liðu er tíminn taldi en dag einn orð honum bárust: Árin líða en ei hafið þér þróast í þann skilning að sjáir þú í trausti þá er það þér mögulegt, og draumar eru bara draumar! Þessi orð breyttu lífi mannsins, en rættust draumar hans?

Maðurinn sá þá fyrir sér ef hann gæti séð það eins og draum þá gæti hann lifað því. Svo hann lét á það reyna og sá sér stóran draum en varð það hans líf?

Nei því draumar eru bara draumar og því var sýnin ekki næg en þó gat hún sannarlega undirlétt ef notuð væri rétt.

Eftir margar tilraunir með sýn á markmið voru vonbrigði honum efst í hug! Þegar ný orð bárust og sögðu: Hugrekki felst ekki í að vera óttalaus, heldur felst hugrekki í að takast á við óttann!

Þessi orð breyttu lífi mannsins þar sem vonbrigði voru honum mikill ótti af sökum fyrri rauna. Maðurinn ætlaði sér því næst að láta á óttann reyna og sá fyrir sér stóra sýn sem hann ætlaði að hoppa á og tækla í einu stökki! En gerði hann það?

Þvert á móti! Hann vissi ekki hvar átti að byrja því hann kunni ekki á þróunina þó sýnin væri skýr!

Því minnkaði hann alltaf sýn sína í smærri og smærri til að finna byrjun sem hvergi var nærri. En dag einn bárust honum orð að vana: Þig dreymir enn og brotið hugrekki hefur því að skipulag þig skortir!

Hann settist því niður, lét sig dreyma og byggði upp sinn hug til að sigrast á næsta verki, skipulag af draum sem endaði með meistaraverki!
                                                                                                                                by Einar B Bragason

Þessi pistill er viss tilraun

 

Þessi pistill er viss tilraun sem mig langar að prufa, þessi pistill er skrifaður með aðferðafræði sem notuð er til að tala til undirvitundarinnar. Það er gert með því að leggja mikla áherslu á orðið Ég og sterkar staðhæfingar á eftir. Þessi aðferð er okkur mjög algeng því við hugsum á þennan hátt þegar við tölum til okkar sjálfra. Þessi pistill er byggður til að vekja upp skilning á aðferðafræði hugsunar. Þrátt fyrir alla þá þekkingu sem við teljum okkur hafa þá er nokkuð sem virðist hafa farið framhjá flestum.

Það stendur skýrt í trúarbrögðum okkar að við eigum að leita innra með okkur og þá fáum við svarið. Til eru mörg lögmál sem lýsa því fyrir okkur að við séum innrömmuð í vissa veröld. Þá er einnig að finna margar ábendingar sem benda til þess að ekki sé allt sem sýnist, því sé boxið raunverulega sveigjanlegt.

Sá sveigjanleiki sem í veröld okkar býr er svo rosalegur að hugur okkar er allt of smár til að geta gert sér grein fyrir því. Þó er vonin ekki úti enn því maðurinn hefur nú þegar náð því marki að skrá allt hjá sér, því miður virðist það samt vera mest það sem honum er ekki sama um! Þetta gefur okkur glögga sýn á þá aðstöðu sem við búum við. Við erum sem umhverfi okkar og umhverfi okkar er endurspeglun af okkur sjálfum. Þá þarf að taka mat af gildismati upplýsingaflæðis sem verður til við skráningu hugsana og/eða upplifana. Við höfum nokkuð sem við köllum vont Vs. gott, Það heitir jákvætt Vs. neikvætt innan sálfræðinnar og Guð Vs. Djöfullinn í kristintrú og svo má lengi telja. Þessi skali veltur á skráðum upplifunum fortíðar og má glögglega sjá hvernig nútíma samfélag reynir bara að lifa á vandanum, þetta er ekkert ný til komið þetta er búið að loða við manninn frá upphafi ritmáls. Þó er alltaf til fólk sem sér bara það góða í öllu því sem miður er og það hefur bent okkur á vissa möguleika sem gerir það að verkum að ef við lærum á þá verða hlutirnir meira eins og við viljum í stað andstæðu.

Frá því að Ég var barn hef Ég heillast af þessum heim, það er einkvað svo stórkostlegt við hann!

Ég get ómögulega skilið hvernig allt getur verið!

(Enda skiptir það ekki máli, það bara er!)

 

Líf mitt hefur liðið hjá og Ég leitast þess eins að falla inn að umhverfi mínu, þó fátt virki að fullu, Ég reyni svo að Ég fyllist innri togstreitu. Ég losa mig við togstreitu mína með því að ....fylltu í eyðuna....

Mér líður sem mér líður því Ég er sem Ég er.

(Það er raunar engin skíring fyrir því af hverju við erum eða hvert við stefnum enda þegar öllu er á botninnhvolft þá skiptir það raunar engu máli!)

 

Ég velti því þá fyrir mér hvað skiptir þá raunar máli? Ég veit allt um fortíð mína, Ég lifi í núinu og Ég „hef skýra“ stefnu til framtíðar.

(Hver veit hvað búa kann í framtíðinni?) „þeir sem horfa þangað ættu að vita það“.

 

Getum við spáð til um framtíðina? Já eða getum við skapað hana,,,, hvort getum við spáð eða skapað?

 

Hvernig virkar þetta allt?

 

Ég velti því verulega mikið fyrir mér hvað það er sem skiptir mestu máli, Ég hef komist að því að það er bara álitamál!

Verðum við þá að átta okkur á álitum til að falla inn, já eða geta haft áhrif á einhvern hátt!?

(Nei ekki nauðsynlega þar sem álitamál speglast bara af fólki við framkomu þó viðkomandi sé ekki einu sinni sjálfur sannfærður. Álitamál eru þættir sem við tökum upp frá umhverfi okkar, okkur þarf ekki að líka álitið en við göngum að því til að þóknast öðrum.)

 

Svo kann álitamál þá vera lykilinn af þessu öllu?

(Nei því álit er breytilegt!)

 

Framkoma er speglun af áliti, svo hvernig stýrum við framkomu?

(Með því að móta álit! Þeir sem stjórna tísku eru stöðugt að móta álit fólks með eftirtektarverðum hætti og verður því stöðugt stærri þáttur af þjóðfélagsmótun okkar.)

 

Eftirtekt kann þá vera svarið, ekki satt? Að það sem við tökum eftir mótar okkur?

(Eftirtekt er bara viðmót, stutt augnablik sem endurtekur sig í sífellu. Við getum samt tekið eftir einhverju sem loðir fast við okkur í lengri tíma, það dregur jafnvel úr athygli okkar á aðra hluti.)

 

,,, það mótar okkur! Ekki satt?

(Ja jú á vissan hátt en þar er verið að tala um heildarupplifun (þú ert farinn að fylgjast með), ekki bara einfalda eftirtekt.)

 

Ef allt er álitamál hvernig getur það þá passað við umhverfið og mig? Ef umhverfi mitt mótar álit mitt hvað er það þá sem ég hef stjórn á?

(Álitaval! Mótun álita! Skilja til hvers álitið raunverulega er! o.s.f...)

 

Svo við ráðum þá ekki hlutunum raunverulega því þeir gerast bara af einskonar tilviljun?

(Já og nei,,,, þetta felst allt í því hvernig þú upplifir það, ef þér teljið þig ekki hafa einkvað skortir þig það ef þú gleðst yfir að hafa einkvað þá er þér fullnægt)

 

(Þetta er bara álitamál)

Á Ég að lifa í sátt við sjálfan mig eins og Ég er?

(Hvað finnst þér?)

 


Hamingja (Viðbót við Athugasemdir)

Langaði bara að þessar upplýsingar kæmu fram á forsíðunni hjá mér. 

Það sem við hengjum okkur samt á er framboð og eftirspurn! Við sjáum allt eftir getu þess sem getur borgað mest. Þetta er fráleidd hugmyndafræði! Ég horfi lítið spenntur inn í framtíð okkar ef við ætlum að miða okkur við fortíð okkar, hún hefur ekki komið okkur lengra en hingað þó sumir telji að hún hafi getað verið mjög þróuð en bara á annan hátt.

Þjóðfélagslíkan okkar er með öllu eins og heildar hugur okkar allra! Stafar það af því að fortíðin hafi verið svo góð, sniðug og virkað vel til uppbyggingar samfélagslíkana (regluramma, stjórnarhátta, skiptingar o.s.fr) að ekki gerist þörf til endurskoðunar eða þróunar í takt við nútímann.

Hvað er það sem fortíð okkar hefur kennt okkur? Fortíðin er það sem við erum, en af hverju höfum við lagst á þessa þekkingu eða hví erum við með hana yfir höfuð og áhuga á henni í þokkabót?

Hvað er það í umhverfi okkar sem mótar stefnu okkar? Er það fortíðin? Er það núið? Eða gæti það falist í sýn til framtíðar?

Hver er sá raunveruleiki sem við viljum sjá? Hvað er það sem við leitumst eftir? Hví finnum við ekki allt sem við leitum af? Kann vera að einkvað sé til í öllum þeim gömlu spakmælum og kenningum um ótal ólík lögmál?

Kann vera að við hugsum eftir þeirri fegurð sem við sjáum? Ef þú getir ekki notið fegurðar tilverunnar, fegurðar ólíkra persóna (þó ekki alltaf góðir séu), fegurðar í sjálfum þér jafnt sem og öllu öðru ferð þú að sjá lífið litlaust og innihaldslítið (fækkandi möguleikum)!

Við leitum svara við spurningum sem ekki er ætlað að svara (kallast vangaveltur) því okkur er ekki ætlað að vita svarið! Spurningar skapa möguleika, möguleikar velta á því hve mörg ólíksjónarhorn hægt er að sá á einu og sömu spurningunni. Þá kemur listinn að finna svarið! Svarið felst í því að leita eftir hvernig má leysa hlutinn! Ef þér vill takast einkvað þarftu að sjá hvernig þú ferð að því ekki hvernig þér gæti mistekist það á ótalvegu!

Persónulega held ég að samfélög dafni og deyi eftir trú fólks á samfélagið! Hvaða möguleika samfélagið hefur og hvert stefnir það til framtíðarinnar! Bjartsýni er sterkasta trú sem við getum haft fyrir okkur sjálf því það gefur jákvæðamöguleika sem stuðla að bættu umhverfi.

Er glasið hálf fullt eða er það hálf tómt? 


Tilgangur

Tilgangur er bara hugtak sem er notað við ástæðumat, sem er þá endanleg niðurstaða miðuð við upphaf þess sem tilgang er miðað við.

Í öll þau ár sem ég hef dáðst af heimspeki, trú, list, þekkingu, aðferðum og raunar öllu því sem finnst í þessari veröld hef ég alltaf leitast við tilgang. Satt að segja var ég ungur drengur þegar þessi spurning vaknaði upp með mér en ég var orðinn stálpaður þegar mér gafst fyrst tækifæri til að afla mér þeirra upplýsinga sem mig langaði að skilja.

Það sem ég hef oft þurft að þrá lengi áður en mér berst það í lífinu og í flestum tilfellum fæ ég ekki neitt nema að ég óski eftir því, ef ég reyni er ég dæmdur til að mistakast og hef ég lært það af ítrekuðum mistökum. Þrátt fyrir að hafa þurft að læra á lífið erfiðu leiðina þá er ég mjög sáttur með að hafa fengið þetta tækifæri því ég er svo miklu vitrari eftir það en ég hefði orðið ef ég hefði ekki farið þessa leið.

Ég er ekki að segja að fólk eigi að lenda í erfiðum aðstæðum, þvert á móti! Fólk á að geta notið lífsins til fullnustu í sátt við tilveru sína þar sem hún er líf þeirra. Tilgangur er ástæða, ástæða sem við verðum að „læra sætta okkur við“ því sú ástæða er tilgangurinn!

Þessar niðurstöður eru alltaf ólíkar þar sem þeim er raðað saman af ólíkum upplifunum og því upplifunin hæsta stig tilgangs! Ef við viljum stjórna tilgang okkar þurfum við að stjórna þeirri upplifun sem við viljum í stað þess að stjórna þeirri upplifun sem við viljum EKKI!

Berðu gagnstæða virðingu og endurspeglaðu þann persónuleika sem þú vilt sjá fyrir framan þig.

Fylgdu hjartanu!

Elskaðu sjálfan þig jafnt sem og aðra.

Fyrirgefðu sjálfs þíns vegna.

Sjáðu fortíð þína sem viðmið og framtíð þína sem stefnu. Ef þú veist hvaðan þú ert að koma veist þú hvert þú stefnir!

Vertu vinur allra þar til þeir afsanna traust virði sitt í stað þess að vera andstæð/ur öllum þar til þeir sanna ágæti sitt!

Elskaðu sjálfan þig og líf þitt svo þú getir elskað aðra.

Huganum er ógerlegt að fara útfyrir það sem hann hefur þegar upplifað svo fylltu í þekkingu þína um það sem þú þráir svo þú getir stýrt upplifun þinni og þar með lífinu.

 

Hættið að horfa stöðugt í vandan og sjáið að þið eruð öðrum jafnir. Sjáið það jákvæða sem býr í umhverfi ykkar! Þú ferð að upplifa það sem þú þráir og byrjar að sjá meiri tilgang! 


Hamingja

Hamingja er nokkuð sem allir leita af, margir telja sig hafa fundið svarið við hamingju en hamingja fyrir einum þarf ekki að vera hamingja annars og því margir án svars við því hvað hamingja er.

Á þeim fjölda ára sem ég hef fengist við heimspeki hefur margt óvænt færst mér upp í hendurnar og þar á meðal mögulegur skilningur á því hvað sálarlíf okkar raunverulega er. Ég ætla samt ekki að fara út í það núna þar sem hamingja er aðalviðfangsefnið og tilgangurinn með þessum orðum.

Í mikilli einföldun þá má segja að hamingja er hugsanaháttur en ekki einkvað sem við getum þreifað á!

Eins og tilvera okkar vinnur í dag þá er best að lýsa henni svona: Finndu vandamál, finndu svo lausnina og gerðu vandamál þitt að vanda annarra og þú ert Guð fyrir þeim sem taka við vanda þínum þar sem þú ert sá eini/eina sem ert með lausnina!

Margir leitast við að finna svör við vanda annarra svo þeir geti sætt sig betur við sín eigin, vandinn er bara sá að ef við veltu okkur upp úr vandamálum til að finna lausnir verður meira af vandamálum sem skorta lausnir. Þess í stað er betra að leita af lausnum og finna út hvernig má bæta hlutina án þess að um einhvern vanda sé um að ræða!

Hamingja er sú tilfinning sem við finnum þegar við erum alsæl með tilveru okkar, slíkt hið sama getur ekki átt sér stað á meðan tilvera okkar er full af vandamálum!

Horfðu í lausnir en ekki vandan því í vandanum er óhamingjan, því horfst er í augu við andstæðu þess sem raunverulega er viljað! 


Skynjun

Öll göngum við í gegnum ólíka hluti á lífsleið okkar og er það ástæðan fyrir ólíkum persónuleikum okkar, meira að segja má rekja tímabil í lífi okkar til ólíka innripersónuleika í okkur sjálfum. Persónuleiki okkar er afleiðing orsaka en ekki orsök gjörða okkar, það er hreinn misskilningur að persónuleiki okkar hafi einhvað með áhvarðanir og viðbrögð okkar að gera! Við erum afleiðing en ekki orsök þó svo að viðbrögð okkar séu orsök þess sem á eftir kemur.

Það er ekki sjálfgefið að vera sammála þessu! Það er vegna þess að við berum öll ábyrgð á því hver við erum þó svo við höfum ekki valið okkur viðhorf okkar. Það er bara samt svo að okkur er það ekki í blóð borið að bregðast rétt við aðstæðum, heldur er það viðhorf okkar sem stýrir því hvernig við bregðumst við!

Viðhorf okkar mótast af yfirliggjandi upplýsingum í huga okkar, yfirliggjandi upplýsingar í huga okkar eru þær upplýsingar sem eru ferskar, síupprifjaðar og þær sem hafa sterk áhrif á okkur! Þær upplýsingar sem hér umræðir eru allar upplýsingar, hvort sem þeim er aflað eða hafa orðið til af upplifun. Allt sem hugurinn festir eru upplýsing/ar!

Upplýsingar er það sem mótar viðhorf okkar og viðhorfið er undirstaða persónuleika okkar. Það er t.d til fólk sem er mjög áhrifagjarnt og er það fólk sem hefur mjög lágt viðhorf! Lágt viðhorf byggist á viðhorfinu sjálfu, það er ekkert rangt við að vera með lagt viðhorf því viðhorf er bara viðhorf og þarf því að athuga hvaða upplýsing/ar valda þessu hjá hverjum fyrir sig!

Við fæðumst í þennan heim viðhorfslaus því við höfum takmarkaðar upplýsingar til að byggja viðhorf okkar á en talið er að viðhorfsmótun hefjist á öðru ári og því ástæðulaust fyrir þann tíma að reyna að gera sér í hugarlund afstöðu með eða á móti tilvistar þáttum. Við höfum þó annað sem er þess í stað og kallast það forvitni! Forvitni er nokkuð sem er innbyggt í eðlisávísun okkar (meðfætt),því eru börn börn,  þau eiga að fá að vera forvitin svo þau geti safnað upplýsingum!Forvitni fylgir flestum okkar alla ævi enda er það drifkrafturinn fyrir því að við sækumst eftir því að læra stöðugt nýa hluti!

Tilfinningar okkar eru ekki „meðfæddar“ heldur eru þær afleiðing, jújú við fæðumst með vissar tilfinningar sem má rekja til meðgöngu og því er skapgerð barna byggð á tilfinningasveiflum móður af meðgöngu! (!Vísindalega sannað!). Eftir því sem hefur komið framm í ransóknum á fóstrum þá byrjar uppeldið mun fyrr en áður var talið eða strax á 3-6 mánuði á meðgöngu!

Við erum samsetning af ótal upplýsingum sem koma í gegnum skynfæri okkar og er skynfæri sem hefur verið okkur hulið af þeirri ástæðu að við áliktum það nær „heilagt“ og kallast það tilfinningar! Tilfinningar okkar eru ekki afleiðing heldur andlegt skynfæri sem skynjar andlegan líðan okkar á líðandi stundu. Hefur þú einhverja tilfinningu sem er gömul?  Ef svo er þá nei það er ekki satt hjá þér því tilfinningin getur ekki verið gömul! Tilfinningar eru alltaf í núinu eins og snertiskyn þitt og má rifja upp tilfinningar en það þýðir samt ekki að þær séu gamlar tilfinnignar því þú kallar þær framm með hugsunum þínum og því eru tilfinningar þínar alltaf ferskar, ástæða þess að hægt er að rifja upp tilfinningar er að ekki hefur verið tekist á við þær að fullu! Ef við breitum viðhorfi okkar gagnvart einhverju breitist tilfinning okkar samtímist því túlkunin á skynjuninni breitist! Ef við teljum okkur trú um einhvert tiltekið viðhorf en sanfærumst ekki þá er ekki um viðhorfbreitingu að ræða! Viðhorf okkar er alltaf sanfært þar til það er brotið niður með rökum sem sanfæra okkur um einhvað annað!

Viðhorf okkar er í raun undirstaða tilfinninga okkar því viðhorf okkar sér ekki bara um að skapa okkur skoðun/skoðanir heldur einnig sér viðhorfið um túlkun! Tilfinningar eru skynjun á innra ástandi sem verður til vegna túlkunar á hugaróra og ytri aðstæðum eftir því hvað við á hverju sinni. Ytri aðstæður eru ALLT sem kemur ekki beint frá okkur sjálfum og því eru ytri aðstæður oftast stærri en það „box“ sem hugur flestra er takmarkaður í!

Til að geta höndlað tilfinningar þarf fólk oft að takmarka umhverfi sitt með því að setja sjálfan sig í „box“ til að takmarka áreiti. Allt áreitir er til að þroska okkur og því ekki gott að loka sig af í „boxi“ umhverfis og tilfinninga og þar með viðhorfa! Við meigum heldur ekki láta mata okkur af upplýsingum eins og er mjög algengt er að fólk geri því það mótar viðhorf okkar okkur óviðráðið! Við verðum að læra að velja og hafna upplýsingum því það er það sem mótar viðhorf okkar og þar með tilfinningar okkar! Að velja og hafna upplýsingum er heldur ekki svo auðvelt því við miðum jú allt við það sem fyrir er og öðruvísi getur það ekki verið!

Satt að segja þá ert þú EKKI þú af þeirri ástæðu að þú ert bara þú! (Nei) þú ert þú því mötun vissra upplýsinga úr umhverfi þínu vega sterkar en aðrar!

Dáleiðsla er gott dæmi um það sem hér hefur komið á undan! Það er hægt að hafa áhrif á viðhorf fólks með því að koma því í svokallaðan Trans sem er mjög djúpt andlegt ástand og setja þar inn upplýsingar sem hafa svo bein áhrif á undirvitund þeirra. Dáleiðsla er ekkert bull þó svo að margir trúi ekki á dáleiðslu, það er reyndar svo að til finnast nokkrar ólíkar tegundir á dáleiðslu þó svo að niðurstaða þeirra séu sambærilegar. Það hafa þróast nokkur afbrigði af dáleiðslu því mótstaða viðhorfa þeirra sem á að dáleiða kemur í veg fyrir að hægt sé að koma þeim í Trans. Til að koma fólki í Trans þarf viðkomandi sem á að dáleiða að bera virðingu og/eða traust  til dáleiðarans annars neitar undirvitundin að slaka nóg á svo hægt sé að hafa áhrif á hana!

Jæja læt þetta duga að sinni, hlakka til að sjá hvort fólk þorir að setja sitt viðhorf á því sem hér hefur komið framm þó svo ég efi það stórlega þar sem viðhorf flestra er svo hrátt og viðkvæmt að það hræðist viðbrögð!

P.s

Hrátt viðhorf er viðhorf án rakar!


Næsta síða »

Um bloggið

Einar Bragi Bragason

Höfundur

Minn Hugur
Minn Hugur
GURU
Mars 2024
S M Þ M F F L
          1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
31            

Nýjustu myndir

  • UA

Heimsóknir

Flettingar

  • Í dag (19.3.): 0
  • Sl. sólarhring:
  • Sl. viku:
  • Frá upphafi: 0

Annað

  • Innlit í dag: 0
  • Innlit sl. viku:
  • Gestir í dag: 0
  • IP-tölur í dag: 0

Uppfært á 3 mín. fresti.
Skýringar

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband